Uyandým siyah düþlerin gölgesinde Üþüyordum soðuk çiseleyen O ince yaðmurlarýnda Ýliklerime iþliyor buz gibi havasý Ayaklarým donuyor gezdiðim sokaklarda
Sözler kifayetsiz çareler çaresiz Baktýðým her yer çok sessiz Gökte güneþ yok Bulutlar siyah neþesiz Farkýna varmadan geçtiðim Duraklar sayýsýz
Griyle kirli beyaz arasý Her yana çökmüþ kasvetli manzarasý Baktýkça karartýyor ruhumu Uyandýðým bugünün havasý Kanayý veriyor senin yokluðunun yarasý Anlýyorumki sensizliktir beni Böyle üþüten
Birden canlaný veriyor O sana duyduðum sevginin hisayati Seni hatýrladýkça teseli buluyorum Bu hayatýn bir köþesinde Sen ocakta bana haziran gibisin
An itibarýyla coþtum sýðamýyorum Bir yerlere Çünkü sesini duydum Yüzünü gördüm Ýsterdim ki hiç gitme Hep yanýnda kal
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.