Kuþ kondu pencereme kanatlarý alevden
Ay yýldýzlý bayraða dokunmuþ telekleri
Kokusunu getirmiþ þehit girmiþ bir evden
Gözlerine nur katmýþ uçuþan melekleri.
Tutuþturdu kalbimi ulaþtýðým bu resim
O ateþi söndürür hangi resmi merasim.
Kuþ kondu pencereme yaprak rengiydi gözü
Belki de üzerinden uçmuþtur bir ormanýn
Cývýldadý yavaþça sevgi dolu her sözü
Gagasýnda bir aðýt cümlesiydi vatanýn.
Üzgündü yetiþmiþti daðlarda kin fidaný
Düþman olmuþ canlýya herhalde yok vicdaný.
Kuþ kondu pencereme tüyü yosun yeþili
Belki Yeþilýrmak’ýn suyunda yýkanmýþtýr
Mihri’nin þarkýsýný söylüyordu þen dili
Kim bilir nice hazin öykülere kanmýþtýr.
Ayak izleri kalmýþ üstünde ýslak kumun
Sitemini getirmiþ ülkedeki mazlumun.
Kuþ kondu pencereme aðzýnda zeytin dalý
Kimler bilir ki bunu hangi çaðdan kalmýþtýr
Kanla ödendi diye, dedi; çok da pahalý
Gözyaþýyla sulayýp kurumadan almýþtýr.
Býrakmalýydý vardý halkýmýn ihtiyacý
Kanayan yaralarýn olmalýydý ilacý.
Kuþ konmaz pencereme kalmamýþ ki dermaný
Þehitlere yanmaktan uçmaya takati yok
Barýþ kokan rüyalar geçemez ki ummaný
Aslýnda dediðimin pek de hakikati yok.
Alamazlar umudu sarsa da küf kokusu
Güçlüyüz yürekliyiz yoktur ölüm korkusu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM