Boþ sokaklar, sen kokuyordu Alnýma vururken yaðmur damlalarý Özlediðim hep sensin... Resmini hayal ettiðim bulutlarda Arar olurdum seni ve sevgini Özgürce kendimi salýverdim Bir avuç dolusu öpücükle Kollarýmla sararken seni Kor alevden ellerimin Sýcaklýðýyla dinlenirdin En güzel dileklerimle Özlediðim hep sen ... Ne zaman yalnýz kalsam Ýçim burkulurdu yine Sevmek günah mý derken Bu ilk kez oluyordu diye Bana her þeyi anlatýrken Sesim kýsýlýr içim de burkulurdu Sevmekle sevilmek Benim son piþmanlýðým idi Aslýnda unutamadýðým Özlediðim hep seni... Behçet Bük Eskiþehir 18.11.2018 (Kalbimin Sesi Kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.