Susuyorum artýk derin derin... ve sessizce soluyorum ne kadar çok hasretim konuþmaya bir hazan yapraðý gibi... Bedenimden söküp alsana yalnýzlýðýmý, hicranýmýda bir týlsýmla Yüreðim kan revan, dikenler acýmasýz ayaklarým kýrýk koþamýyorum. ah kahrolasý gururum kahrolasý kalbim, gitme kal DÝYEMEDÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞERMİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.