Faika hanım

Gözleri uykulu titreyen bir sabah esintisinde
Henüz mahmur bir bakýþla süzülmekteydi
Pembe yalý...

Faika haným, þehrin gürültüsünden uzakta
Kan getirmiþ sükunetine..
can bulmuþ pembesinde yalýnýn..


Güneþin yavru gölgeleri
Seken kuþlar gibi dolaþýyordu..
odanýn köþelerinde

Güneþ batýya yol alýrken
Dev adýmla büyüdüler

Uçup gider gibi oldu

Bir dolu çitlembik
Sýcak kokularý kaldý odalarda bir çimdik....

Turkuaz saksýya tezyin edilmiþ nazlý palmiyenin

Aklanýr gibi oldu ýþýksý dallarý

koyu renge çaldý yeþilleri ..

Zaman karanlýðý gösterirken..

Yarýnki aydýnlýða çalýþtý saatler

Karþýyakada közlendi pencereler..

Ay doðdu boz rengi...


Sosyal Medyada Paylaşın: