Nefesine mıh çaktık nefsimin!

Balyoz ile vurmak lazým zalimin çenesine…
Mýh gibi çiviyle çaktým düþmanýn ensesine…
Gözünden hissettim zalimin korkak bedenine…
Koyma güruh eline zalimin pis nefesine…


Kapýsýnda kulun narýndan yanmýþ serinlesin…
Her rekatýnda, secdesinde illa rabbinlesin…
Yürekler burkuldu, daraldý göðsü geniþlesin…
Boðuldu bedeni uykuda habis nefesine…


Zannetme tüm deðerli gördüklerin çürümesin…
An gelir yakalanýrsýn, bir bak musalladasýn…
Vücuduna aciz eller istemezsin deðmesin…
Lakin hayatta her an hizmet ettin nefesine…


Selan okunmadan kefenin dokunmadan uyan…
Tebeþirde cesedin yuyarlar isteme eman…
Vakit nakittir, aslen varsa sermayen dayan…
Kim gitmedi cengiz bile yenildi nefesine…


Çok söz belki hoþtur ama neçe insanlar boþtur.
Laf dinleyene söylenir söz dinlemezse hoþtur.
Kalmaz çor! söyleyende, ehemmiyeti ver coþtur.
Lakin taleb azrailden gelecek nefesine…

17/11/2018 Yusuf mansýz



çor:
HALK AÐZINDAN
ad
1.
hastalýk, dert.
2.
üzüntü, dert, keder.
yuymak: yýkamak
güruh: Deðersiz, aþaðýlýk.

Sosyal Medyada Paylaşın: