Bir sahibi var.

I.
Niye kuruldu dünya, sahib-i mizan’sýz yazsaydý...
kainatý; hesapsýz, kitapsýz, plansýz mý yapsaydý...
Anayasa, Mevzuat, þeriat, hakikat’siz olsaydý...
Nasýl olurdu bu dünya mutlak sahipsiz kalsaydý...

II.

Gelme- gitme, sen-ben, bunlar hepten; yalan-yanlýþsa...
Mevcudat habersiz; kendi halinde bir yaþamsa...
Çoluk çocuk hep birlikte, garibanca yaþarsa...
Nerde; bunlarýn sahibi, yoksa! sahipsiz mi olacak?

Vatan-bayrak, toprak-hudut; cümlesi mi sýnýrsýz?
Çarþý-pazar, tezgah-mezgah’ manavda mý tartýsýz?
Nerde; kadý, alim, ulema’ sý! , kaldý mý manasýz?
Hani! zatlarýn sahibi, yoksa! ortada mý olacak?

III.
Evde reis olan baban mý yoksa annen mi...
Hane halký hep birlikte sosyal deney mi...
Mevcut manada olanlar hep sebepsiz mi...
Nerde bu babalar! yoksa kim örnek olacak...

Hayvanat yaþýyor ormanda bir baþýna...
Düþüncelerinde mi , yalnýzlýk aþkýna...
Bunca dinsiz de mi hayran tek kaþýna...
Nerde hani baþýnýz yoksa gören mi olacak...

Ez cümle; mevcudatýn elbet bir sahibi var.
Hak teala aný yazar her þey den haberi var.
Canlý cansýz tüm mevcudatýn bir baþý var.
Cümle bu iþ O’nunla oldu ve O’nunla olacak
Sosyal Medyada Paylaşın:

Yusufmansiz Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Yaralı serçe yavrusu... Yasemin Kuzey Işıkları Behlül Gül bülbüle kan ağlar III Çiğdem gibi... Karanlıktan aydınlığa... Kırlangıç... Kadın... Buzdan kale...