de
ZİNCİRLEME KAZA
Saatler benden feyz almýþ, esirin olmuþ birer birer
Kýyamet esir alýyor gönlümü ilerledikçe saatler
Kamburlaþmýþ bir günü daha uðurlarken boþluða
Can veriyor tüm renkler ruhumdan feyz alýp
Zincirleme kazaydý bu, yazýk oldu cümlemize
Önce seni gördüm rýhtýmda, sonra da kývýlcým çaktý
Yarýn yokmuþçasýna sevdik birbirimizi, koruduk
Sonra da yavaþ yavaþ öldürdük kendimizi bilmeden
Kaza süsü verilmiþ bir cinayet miydi bu?
Yoksa intihara meyilli miyiz ikimiz de?
Bilemiyorum...
Acýlarla þükranlar birbirini tamamlýyor gün biterken
Yaþýyoruz, yaþamasak daha mý iyi sanki?
Bunlarý yazarken bir damla daha aktý içime
Gözyaþlarým ateþ oluyor ruhuma ve külleniyorum
Sonra sana doðuyorum, seninle tekrar ölüyorum
Her gün yeni bir kaza ve canýmdan eksilmeyen bir sen
Bu aþkla bitmek bilmez bir ikilemdeyim
Boðulup gitsem de unutsam bu hüzün kokan deryayý
Zaman doldu, sessizce unutulup gider gibiyim
Al baþýna çal þu Dünya’yý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.