keþkelerden bir hançer gelip saplandý geleceðime ahh dedim ahhh yüreðimin yetiþemediklerine...
zamanýn yalpalayan adýmlarýyla birþeylere geç kalmýþ olma sancýsýnda uyuyakalmýþ düþüncelerimle sýyrýlýp gerçeðinden günün kabusuna uyandým bir rüyanýn;
saçlarýmýn beyazlarýna kara kalem bir ruh çiziyordum dur diyordum dur serseriliðim sandýðým þey baþýboþ uðruna kovalandýðým yarýnýmmýþ, Tanrým diyordum bir hicret akþamýna düþürdüðün yolum yýllarýn açlýðýna aldanmýþ dünüm bugünüm gitmiþ kovalayýp durduðum zamanýn ikindisine düþmüþüm gurbetin acýsýný kaldýracak kollarým yok nefesim kýsýldý kesti atardamarýmý beklemek sancýsý yaþama tutunacak ellerim kalmadý Tanrým diyordum da ne göðün açýlýyordu kapýsý ne üstüme aydýnlýktan çalýnmýþ bir ýþýk hüzmesi kefareti mi ödenememiþti gemiyi terkediþin yoksa bir yalanýn bulanýklýðýna mý düþmüþtüm ya da kabulü yoktu bugün hiçbir duanýn peki yarýn peki öbür gün peki sonraki gün öðütüp durduðum zamanýn bana gülen bir tarafý yoktu iþte son bir umut kýrýntýsýna aldanýp Tanrým dedim ne olur bu kez istersen son ama bu kez... derken keþkelerden bir hançer gelip saplandý avuçlarýma dua dan inmeyen kabul yerine içimin acýsý sokuldu düþ kýrýðýma ah dedim ahhh bekledim ama çok...
16.11.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhacir33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.