Zembereði boþalan, Takvimi hazan olmuþ bir zaman dilimi, Ýnatçý bir aðaçkakaný konuk etmiþ yüreðime. Dip diri vuslat ümidini Ve ayrýlýk hissini dahi Okþamak için Her uzattýðýmda elimi; Oyum oyum oyulup Kanðrene dönüþmüþ yaralarým dan sýzan Kanýma aldýrmadan, O koca belirsizlik gibi Bir hýþýmla dalýyor dimaðýma. Kaosun valsi, iþte tam da orada baþlýyor Bir ileri iki geri yapýyorum Bilinmezlik dansýnýn notasýnda Dönüp duruyorum "ah"larýn ortasýnda Bu benmiyim? Ýradem sus pus olmuþ Kulaklarým özlediði nidasýný arýyor.. Biliyorum be sevgilim Senin de gözlerinde Kývrým kývrým kývranýr hasretim Ve iki yürek, iki beden Çok çok hasret Çok bela, çok çetin Ne çare Gel gör ki Engeller hayli yaman, Yakýyor cayýr cayýr Büyüyor özlem, Onulmaz dert gibi Eriyor, Küçülüyor beden beden Çürüyor iliðim etim Sevgimiz yaþýyor da; Kavuþmak yetim...
15:Kasým:2018.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.