Henüz Kasım dı; Ama "AYRILIK" Çok Soğuktu.!

Mevsim sana kestiðinde, sen,
Göz kýrpan
Aþk’ýn
Üç cemresinden biriydin.

Mantýðýmý bir çýrpýda aþýrýp,
Sýrasýný þaþýrýp
Önce ruhuma düþen
Ve vazgeçilmezim olan..

"Hükümsüz"mü dür þimdi bu aþk?
Ayrýldýk yani, öyle mi?
Peki söyle;
Kaç duyumu kaybettim þimdi?
Nasýl unutayým Seni?

Dê bana ne olursun
Kurban olduðum,
Bundan böyle
Güvercin kanadýnda
Taze papatya yerine
Kurutulmuþ fesleðen mi yollayayým sana?...

Daðlar
Denizler
Mesafeler ve ayrýlýk
Yetmezmiþ gibi
Kahrolasý hasretin
Ve özlemin
Çaresizliðimizde hep kanarken
Doðum günü hediyesi "AYRILIK" mý aldýn bana?

Ah benim alyel im
Aromasý eþsiz kadife gülüm
Kokmayacakmýsýn artýk bana?

Hep inatla direndiðim,
Kronik aðrýlarýmýn künyesine kazýndý;
Melankolik bir "çaresizliðim", ve
Yere göðe sýðmaz dev gibi bir aþk tan
Dev gibi bir sancý aðacý,
Bit(meyen)en bu sevdadan
Kýrýk bir kalp ve kýrýk bir hatýra
"Biz"den geriye kalan,
Bana.!

Unutma sevgilim;
Asla kýrðýn ve küskün deðilim, bilesin ,
Sana.!

Çaresizliði bizde saklý;
"Bitti"
Desek bile,
Elden ne gelir
Ölümüne sussam da..

Ucu yakýlan mektup gibiyim,
"Ýz"in
Ve yaþadýðýmýz
O ölümsüz "an"ýn
Derin kazýnmýþtýr bu cana,
Baðýmlýyým anla iþte
Hâlâ muhtacým sana....

17:KASIM:2018

Sosyal Medyada Paylaşın: