Erirken zaman hicranýn gözyaþýnda. Ýnce uzun bir gecenin, Son hecesi süveyda. Süveydayý kýskanýr, Bu yüzden hep Leyla. Leylin gözlerinde sürme süveyda. Mecnun’un yediði vurgunun adý Leyla.
Býrakýr saçlarýný rüzgâra leyla, Bir tufan gelir. Ne Leyla ne sevda ne süveyda kalýr. Mecnun’u çöller Leyla’yý eller alýr. Günümüze efsanesi kalýr.
Öyle bir zaman gelir, Gönüller azade deðil, Þan, þöhret, para kuþatmasýnda. Güllere çiy düþmez, Boðulur zaman aþk yokluðunda. Hüzün asil bir duygu eski günlerde kalýr, Gönül yoksulluðunda. Ýki hasret güzeli Leyla ile süveyda. Ankara,04.06.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.