Güz ayýnda kederler, deðip geçer sineye
Yeni bir umut doðar, begonviller açýnca
Gözler dalýp gitmekte, mazinin izlerine
Bakýþlar huzur saðar, begonviller açýnca.
Çok yolcu gelir geçer, hayat denen þu handa
Her biri iz býrakýr, iyi kötü bir canda
Sevenler sevilince, bayram olur her yanda
Ruhu sevince boðar, begonviller açýnca.
Göçmen kuþlar göç eder, uçar gider yurduna
Dað bile baðrýn açar, kuzusuna, kurduna
Gidenin aklý kalýr, dönüp bakar ardýna
Bazen hüzünler yaðar, begonviller açýnca.
Avazsýz yalnýzlýklar, kucak açarken sana
Ne çok þey anlatýrmýþ, dilsiz kalp anlayana
Tek bir söz duyulunca, aþktan, sevdadan yana
Kederler boyun eðer, begonviller açýnca.
Ahmet MORAN
(15 Kasým 2018)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.