Huzursuz bekliyorum hemen yaný baþýnda, Geçiyorsun yavaþça, göz ucuyla bakarak. Üzerinde bir hüzün, efkarýn da baþýnda, Býrakýp gidiyorsun alev, alev yakarak.
Nedir senin bu halin, nereye yolculuðun? Hiç eseri kalmamýþ sendeki mutluluðun, Fark edilmiyor sanma olmayýnca yokluðun, Yine gelecek misin güller gibi kokarak.
Þu gönül tezgahýnda ne sevdalar dokudum, Bu aþkýn kitabýný belki on kez okudum, Konuþmayý bilmezken bülbül gibi þakýdým, Sen de gir þu gönlüme, bir su gibi akarak.
Aynalar gösteriyor, deðiþmedim desem de, Geçip gidiyor ömür, sabýr dersen son demde, Yýllardýr bekliyorum, yaklaþýyor vadem de, Bu aþký sen katlettin, birkaç kurþun sýkarak.
Bütün dertler, belalar gelip beni bulsa da, Yýllarýn yorgunluðu saçlarýma dolsa da, Seni bekleyeceðim mevsimler kýþ olsa da, Gece vakti gel bana, þimþek gibi çakarak.
Ne fýrtýnalar kopar bilseydin þu içimde, Aþka anlam verilmez, þekilde ve biçimde, Kalbe köprü kurarým, yeter ki sen geçim de, Bekliyorum çabuk gel, göðsüne gül takarak.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.