BUNDANDIR GÖZLERİM UYKU TUTMUYOR
AYDINK
BUNDANDIR GÖZLERİM UYKU TUTMUYOR
Gecenin köründe aklýma yine
Düþtün ya gözlerim uyku tutmuyor
Umuttan yoksunum gelecek güne
Bundandýr gözlerim uyku tutmuyor
Ýlk defa deðil ki son olmayacak
Bu naçar hallerim son bulmayacak
Mutluluk kapýmý hiç çalmayacak
Bundandýr gözlerim uyku tutmuyor
Gülüþün semada güneþim batmaz
Suretin ufkumdan yok olup gitmez
Aklý yitirsem de özlemim bitmez
Bundandýr gözlerim uyku tutmuyor
Zemheri yaþarým dört mevsim ile
Dikeni batsa da hasretim güle
Tükenmez belli ki çektiðim çile
Bundandýr gözlerim uyku tutmuyor
Bütündüm, tükendim, yarýmdan azým
Kalmadý kimseye niyazým, nazým
Derdime ortaklýk etmiyor sazým
Bundandýr gözlerim uyku tutmuyor
Ne akþama meftun ne güne merak
Kalmadý özümde yüreðim çorak
Kaderim deðiþmez gelse son durak
Bundandýr gözlerim uyku tutmuyor
Ahvalim çöldeki Mecnun’dan beter
Yastýðým taþ oldu yüzüme batar
Yokluðun canýmda derde dert katar
Bundandýr gözlerim uyku tutmuyor
15.11.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.