YALNIZCA HASBİHAL

Ey gönül bahçemin nazlý cereni;
Yüzümde neþemin ölüm nedeni;
Giderken ardýndan giydim kefeni;
Bütün siyahlardan intikam aldým…

Sensiz ulucanlar avlusundayken
Gönül karþýyaka uykusundayken;
Duy beni bir ölüm kuytusundayken;
Beklenen þarkýyý yüz kere çaldým…

Hasret zülfikarlar dolu bir havuz;
Neþter yolcu olmuþ hançer kýlavuz;
Yanakta kuruyan birkaç damla tuz;
Yine ben benimle baþbaþa kaldým…

Gözümden çalansýn tatlý uykuyu;
Kaderim ýþýksýz kalan kör kuyu;
Yendimde sensizlik denen korkuyu;
Kendimi bir mezar taþýnda buldum…

Tamamla þu yarým kalmýþ eseri;
Sevmedim sensizlik olan her yeri;
Tükendi gönlümün dermaný, feri;
Ben seni ararken sende kayboldum…

Açtýðýn yaraya kurt düþsün býrak;
Baþýma yokluðun üþüþsün býrak;
Talihim yan baksýn ve küssün býrak;
Demek ki sahipsiz namede puldum…

Ne demek kaybetmek aþka inancý;
Býrakýp terk etmek sana muhtacý;
Kederin göz nurum kahrýn baþtacý;
O yüzden çaremi yaramda buldum…

Hem kurtuluþ oldu hem felaketim;
Giderken koptu ya son kýyametim;
Onsuzken ayrýldý kemikten etim;
Leyla’sýz yaþayan bir Mecnun oldum…

Yarabtýr dertleri dermaným eden:
Olmazý olduran yoktan var eden;
Sen aciz kuluna merhamet eden;
Kapýnda el açmýþ bi-çare kulum…

Ali ALTINLI – 14.11.2018
Saat: 23:30

Sosyal Medyada Paylaşın: