Sessizlik, sensizlik
Bir de eklenince yalnýzlýk
Nefessiz kaldý hecem.
Hayali kalabalýk içinde
Çýðlýk çýðlýða gecem...
Soðuk, donuk...
Demek ki;
Yine üþüyeceðim ben,
Mum alevinde yanan sabahým
Yine gözyaþý dökecek...
Ve elimde kalan bir tutam zaman
O da yanýp bitecek! ...
Belki
Belki büyük bir karanlýk
Saracak etrafýmý ýssýz, ýþýksýz...
Fýrsat bu fýrsat diyerek,
Ýnecek geceme yavaþ yavaþ...
Kilit vuracak özgürlüðüme;
Alýrken hoyrat yalnýzlýðýmý elimden
Çarpacak acýmasýzca bir kaç tokat
Yalnýzlýðýmýn yüzüne yüzüne...
Ýþte o zaman ben
Ben yine baþ kaldýracaðým;
Ýsyankar ilan edilip,
Susmalarýmýn, susturulmalarýmýn
Dünde kalmýþ yarýnlarýmýn “ah”larýyla,
Uzayan günlere sarkarak yeniden doðacaðým! ...
Baþka bir hayatta kendimi bulacaðým...
Ve yarattýðým o hayatta, yine seni seveceðim,
Eksilmeden, eksiltmeden yalnýz sende kalacaðým...
Ýçimi kanatan geçmiþin acý kýrýntýlarýyla
Barýþ ilan edeceðim...
Yaþam kavgalarýmdan olurken sen
Piþmanlýklarýndan olmayacaðým ben...
Rukiye Çelik
06.05.2008 11:15:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.