Küflenmiþ duvarlarda periyot periyot yankýlanýyorsun Kendini benim yerime hiç koymuyorsun Seni sana seninleyken anlatasým var Çünkü sensizliðimi duymuyorsun
Keþke ruhuma sirayet etseydi o kör kurþun Unutturabilseydin yokluðunu beni öldürürken O zaman bir kez ölürdüm, þimdiyse her gün Vurgunlardan vurgunlara hep aklýmda yüzün
Bahar çiçekleriyle donatýlmýþtý þehir Salýncak kurmuþtuk iki gönül arasýna, sallanýyorduk Gün geçtikçe azalýyordu güneþimiz Farkýnda olmadan birbirimize yasaklanýyorduk
Kýþ gelip çattý, sarýldýk, ýsýndýk, hayaller kurduk Baþka hayallerle baþka kollarda hiç mi üþümedin? Gözyaþlarýmla sulanýrken o zalim dikenin Benim halimi hiç mi düþünmedin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
dertkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.