ADIM ADIM YALNIZLIĞIM

Yorgun bir ses gözyaþlarýma neden olurken
Yazýyorum bu satýrlarý
Yalnýz býrakýn artýk karanlýðýmý severken ben

Ne olurdu kurduðum küçük dünyamý yýkmasaydýnýz
Oysa ne kadar mutluydum kendi hüzünlerimle ben

Küçüktüm ve büyüdüðümde de öyle kalabilmiþken
Neden aþk denen acýmasýz hýrçýn dalga vurdu sýrtýma

Baþým yerde, taþýyamýyorum bu aðýrlýðý
Uçurumun kenarýnda seyrediyorum seven insanlarý

Gökyüzü sevgi ile beyaz olurken
Neden yalnýzým ben sevmeye çalýþýrken

Bazen güzeldir severken yalnýz olmak
Peki hiç sevilmeden yalnýz olmak
Sonsuza kadar yalnýz olmak . . .

Bu akþam kalbim bir enstrüman
Çýkan her melodi karanlýðýmdan bir haykýrýþ

Hoçcakal güzel olan insanlar
Teþekkür ederim küçük dünyamýn sonu elinizden!

Süzülüyorum ufuklarda
Gözyaþlarým havaya karýþýrken
Sonuma adým adým giderken
Elimden tek tutan yine sensin
Ölürken bile beni býrakmayan YALNIZLIÐIM...




Sosyal Medyada Paylaşın: