Kutsal Düşlerim

Cahit gir içeri
Seviyorsun bu ezgileri deðil mi ?
Evet paþam
Kars üzeri istikametimiz doðruysa eðer
Sevdamýzý bu yýkýk sigara dumanýna boðup
Gidecek miyiz ?

Durduk düþündük milyon kez sancaðý
Sedd’ül-Bahirden aðýr aksak çýkarken
Miadý doldu gözlerimizin artýk demiþtik
Fakat inancýmýz tam þükürler olsun
Galip eyledi Rabbimiz bizi...

belki bir daha geri dönmeyerek
En güzel þarkýyý çizdik seninle
Düþünsene bundan tam yüz yýl sonra
Senin torunlarýn sana þiir yazacak
Evet paþam
Fakat þu köþede duran Mehmet ?
Onun þiirini kim yazacak
Derin bir his içinde uykusuz kýþlalara selam duruk
Alnýmýzda vatanýn hudutlarý duruyordu sanki
Yazýn kýþýn baharýn güzün devasa bir heyüla !
Ah sevdasý büyük yiðitler
Alparslan ve niceleri

Hepsi benim dedemin birer komutaný gibiydi
Dün gece Erzurum üzeri yola koyuldu bedenim
Soðuktan düþen bir yaprak tanesi gibi
Ellerimde Hz. Ýbrahim’e koþan karýncalar vardý
Aðladým durdum
Derince ve yiðitçe düþündüm
Dedemin düþtüðü yerdeydim....
Kanlý bir pusudan kalan mavzer içinde
Baruttan nem alan
Sevdasý yok olmuþ
Nice Mehmet gördüm
Anneler aðlamýyor artýk....

Mataramda bir derin berraklýk
Mescid-i Nebevi’den gelen suyla doldu
Yüreðimde bir millet aþký
Elimde kalem
Isparta sokaklarýnda bir simit uðruna
Devasa bir dünya çizerdim...

Elimden tutan bir Urfalý öðretmen
Adý Mehmet...
Babamýn adý Mehmet...
Dedem Bingöl daðlarýnda
Son Osmanlý edasýyla yiðitçe çarpýþmýþ
Onun da adý Mehmet...

Nice akþamlarý göl kýyýsýnda bunlarý düþünürdüm
Elimde tahta kalem...
Sayýlarla oynarken kitabýmý okurken
Çayýmý içerken
Hep aklýmda kalan bir devasa dünya

Vatana hizmet ibadettir

Öðretmenim ben...

Þimdilerde nice evlatlar yetiþtiriyorum.

Mesela sen bilecek misin bunu Cahit ?
Sana þiir yazan birini
Peki þurada duran Ýspartali Mehmet Çavuþu
Hatýrlayacak mý acaba evladlarý ?
Zor paþam...
Yok zor deme
Ölüm en gizli hatýradýr...
Sen ölmeye gör
Haklýsýnýz paþam...

Sancýlar tuttu ellerimden
Bir tüfenk sesi ile irkildim
Kalkamadým yerimden...
Mehmet Çavuþ ?
Nerdeyiz ?
Paþam....
Mehmet Çavuþ açýlan ateþle þehid düþtü...
Cenazesi kaldýrýldý kefene konuldu...
Rabbim taksitarýný affeylesin
Makamý cennet olsun
Duam odur ki evladlarýnýn baþý sað olsun
Evladlarý hayr üzre dünyayý inþa’ eylesin
Aminler yükseldi...

Duama bin giz katarak uyandým
Sýcak bir mevsimde
Telefonda amcam
Oðlum Ýstiklal Madalyamýzý aldým
Bu ne büyük gurur ve güzellikti

Sonra aðýr bir trene bindim
Gözlerimi bulutlar açtý
Þafak söktü amma
Isparta gözümde dev bir þehir artýk...
Yýkýntýlar arasýnda uyandým uyudum ve buldum
Bir dua içinde gizlenmiþ bin giz....

Korkularým yoktu þükür...
Her sabah dükkanýmýzý açardý
Babam Mehmet...
Büyük babasý Mehmet
Hep beraber girerdik sanki
O demir kokusu içinde
Kývýlcýmlara hayret ederek baþlardý
Küçük adýmlarým
Esnaflýðý sevmeyi orada öðrendim....

Derken Darül’muallimin’i bitirdim...
Adým gibi savaþarak kazandýðým tüm sýnavlarý
Baþara baþara
Þükür ile hayatýmý mikyas ederek
Geldim þimdi
Öðrendim dedemden kalan bu sevdayý....

Cahit ! bak görüyor musun
Fatihalar geliyor
-Paþam....
Bu Mehmet Çavuþ deðil mi ?
-Evet...
Bu peki ?
Evladý... Elinde kalem var ama
Kalemsiz olur mu ? Kýlýçla baþlayan savaþ

Ülkem güzellikler diyarý
Bir nergis gibi çýkagelen
Trenler içinde artýk hazan mektuplarý
Seviyorum her þeyi
Sevdamýn Türk kokan ezgilerini
Vakitleri gözlerimde arar dururum
Öðretmenim ben
....

Sosyal Medyada Paylaşın: