Ne yana gideyim... Söyle ne yana gideyim ki, Yolun sonunda sana gelmeyeyim. Hangi yöne döneyim ki, Orada seni görmeyeyim... *** Sen de anlamýyorsun deðil mi? Haklýsýn nereden bileceksin ki, Baktýðým her yerdesin. Nereden bileceksin ki, Gecenin zifiri karanlýðýnda bile, Gözümün hemen önündesin. *** Ýnan bana deniyorum. Ama her geçen gün, Daha çok deliriyorum. Çünkü sana çýkmayan yol, Senin olmadýðýn yer yok. Varsa da ben bilmiyorum. *** Bazen soranlara yalan söylüyorum. Artýk o gitti, Ben iyileþtim, Ve her þey bitti diyorum. Tam inanacak gibi oluyorlar, Sonra sen üzülüyor, Benden yüzünü çeviriyorsun. O an tekrar deliriyorum. Saða sola çarparak sana geliyorum. Kapýlar tekrar üstüme kilitleniyor. Ellerim ayaklarým, Bir kez daha zincirleniyor. Zararý yok sen kal, Ben böyle de yaþarým. Varsýn yarsýz diyene kadar, Akýlsýz desinler. Ben ona da alýþýrým...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.