SANMA Kİ GİDERİM

Siyahla beyaz hiç bu kadar karýþmamýþtý
Geçit vermiyor aramýzdaki acýdan gölge
Kar hiç bu kadar yakmamýþtý içimi
Dokunamýyorum papatyalarýn narin tenine

Rüzgar alýp götürüyor bütün sevinçlerimi
Ve sen kalýyorsun geriye, tüm huysuzluðunla sen
Bilemiyorum nereye gitsem de kurtulsam
Kendimle kaç gece savaþýyorum bir bilsen

Kýzgýnlýklarým bitmiyor sana, güneþe, denize
Sonra ansýzýn konuþuyorum kendi kendimle
Unutabilecek misin onu gittiðin yerde?
Uzaklara gitmek için bir þarký dinle yeter

Daha yaþýn 17 bile olmamýþ senin
Kendinle, hayatla neyin kavgasý, neyin savaþý?
Sorma kendim, sorma, bu yara derin
Sonra kelimelerin ardýna saklanýr gözünün yaþý

Rüzgar alýp götürüyor bütün nedenlerimi
Ve sen kalýyorsun, tüm boþluðunla sen
Kuþ uçmaz kervan geçmez diyarlara gidesim var
Ama sonra yüzüne nasýl bakarým sevenlerin

Savaþlarým bitmiyor, bitmeyecek kendimle
Aylar yýllarý takip edecek, ben de senin gölgeni
Sanma ki giderim bu iç karartýcý yerden
Acý demek ben demek, kendimi bertaraf edemem
Sosyal Medyada Paylaşın: