Gökte kuþlar dem vurdu, meçhule giden yerde
Batan günle beraber, gönülde hüzün yandý
Yarým asýr tükendi, þimdi ikinci perde
Ateþi sönen külde, çocukluðum uyandý.
Esen yele meyilli, göklerde duran baþlar
Geri döner mi bilmem, gurbete göçen kuþlar
Belki vuslat yoludur, aþýlmaz o yokuþlar
Ruhum, uçan kuþ gibi, giden birini andý.
Tiz perdeden türküler, yanýp dururken dilde
Bugün yaðmurdan sonra, yürüdüm o sahilde
Birde baktým kendime, hasretlik kalmýþ elde
Gönlüm, gece gördüðüm, yalan düþlere kandý.
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.