Uykulara küskün ezgiler mýrýldandýðýnda gece,
bir yandan seni hatýrlatýr,
bir yandan unuttururdu
eski masallardan çýka gelen yalanlarýnýn infilâký.
Ve kendime seslenirdim
"aldýrma,hepsi geçecek" diye...
Anlamsýz kýldýðýn bu ayrýlýkta,
çýðlýðý kesilen martýlar kadar yorgundu oysa sesim.
Duymadýn...
Sen;
saða,sola koþturan lame topuklu kadýnlara müptelâydýn.
Kana bulanmýþ çilekli sakýz çiðnerdi her biri, kör býçaðýn aðzýnda.
ve baðýrýrlardý göbeði balkon bir puþt’a
-- Hey bu gece kimsem olurmusun?
Gergefine bir ilmik daha atardý ölüm.
Aniden
taze çile/k kokardý üç kuruþa yenilen nefs...
Sen her defasýnda ihanetin inkârýný yazardýn sulu gözlerime
Benimse,
dalga kýranla seviþirken köpükler,
intihara meylederdi masum, mavi düþlerim.
Yalnýzlýk kimsem olduðundan beri,
kaðýttan perdelerini yýrttým sahte tebessümlerin.
demiri eritecek kadar sýcak bir yüreðin
tepkimesiydi yýldýz yýldýz yüzümden dökülen iyimserliðim.
Hani "insan insana" iyi gelirdi.
Hani anlaþýlmaktan geçerdi tüm adýmlar.
Söylermisin?
Külçesi kaç para, kördüðüm,palavra sözlerinin.
Þimdi soruyorum...!
Sen hiç yaðmur suyu içtin mi ?bulutlara aðzýný dayayýp.
Deniz kabuðundan dalgalarýn týnýsýný dinledi mi kulaklarýn?
Hiç gözlerini yaktý mý ?kör bir ressamýn tablosunda ki güneþ.
Aðaçlarýn düðününde,çiçeklerle raks etti mi parmaklarýn?
Kaç çocukla sek sek oynadý ayaklarýn?sokak ortasýnda.
Kaç umarsýz hayvana pansuman yaptý narin ellerin?
Kimliðine saygý duydun mu bir eþcinselin?
Sahi,
sevgilini öptün mü? bir meydanda ayýbý hesaba katmadan.
Ýsimsiz bir mezara çiçek býraktýn mý? rahmet okuyarak.
Köhnemiþ fikirlerle savaþýp, aðladýn mý onuru ekmeðine katýk yoksullara?
Halay’a durdun mu? ýrkýný ötekileþtirdiðin renklerle.
Kilisede,Havrada dua ettin mi tüm insanlýk için.
Kutsiyetini kavrayýp barýþýn,
Savaþlara lanet okudu mu dilin?
Anladýn mý þimdi yalnýzlýðýmý.
Kavraya bildin mi? sevgimizin tezatlýðýný
Görebildin mi?
sözde, gözün gibi baktýðýn sende ki beni.
Hiç sanmýyorum.
Þimdi baþýn ellerine baðdaþ kurmuþ ne fayda.
Gözlerin uzaktaki bir gölgeyi takip eder gibi durgun
Yüzünden düþen öfkenin bini bin parça.
Ve asýl komik olan ne biliyormusun !
tüm bunlardan kara bir kediyi sorumlu tutacak kadar sýð oluþun.
Bu saatten sonra
Sen anlamamaya
Ben konuþmamaya yeminliyim
Bitti...
Dilek USTA