YETİM KUŞLARA DÖNMÜŞTÜM
Akþamdan aldýðým hislerim, gecemde pýhtýlanýrken
Durmadan acýya kapanan, yetim kuþlara dönmüþtüm
Gönül sularým çekilip de, yüreðim kaygýlanýrken
Gözümdeki damlalarýmla, hep parça parça sönmüþtüm
Göç buðusunu bir kuþkuyla, hemen anlatýrcasýna
Acýlar konan yüreðimi, aþksýz sonlatýrcasýna
Kýpýrdayan dudaklarýmý, yâre dinletircesine
Durmadan acýya kapanan, yetim kuþlara dönmüþtüm
Aðrýlarým tuzaklar kurunca, kâbuslar çöktü þehrime
Kondular yalancý kuþ gibi, cennetten köþelerime
Dökülünce siyah bulutlar, birer birer üzerime
Gözümdeki damlalarýmla, hep parça parça sönmüþtüm
Mavi denizimin sularý, kaygýlarla çekilince
Hasretin bütün tohumlarý, yüreðime ekilince
Yolun aðzýnda eyvahlarým, birer birer dökülünce
Durmadan acýya kapanan, yetim kuþlara dönmüþtüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.