ÖLÜLER
Gözlerde ayný korku görememek bir daha;
Hayatýn kapýsýný örtüyorken sürgüler…
Matemin siyahlarý geçit vermez eyvaha;
Bir gülün gölgesinde yatar bütün ölüler…
Sen benim tuvalimin nadide fotoðrafý;
Sen benim vuslatýmýn özleme itirafý;
Ey canýmýn yarýsý ey ömrümün muafý;
Her duaya bin “AMÝN” katar durur ölüler…
Kim sever senin gibi þimdi beni kim anlar;
Hangi þarkýda kaldý inandýðým yalanlar;
Hep üstüme yüklendi infialler, talanlar;
Aklýný taksit taksit satar bütün ölüler…
Kiminin Mihribaný kiminin Asumaný;
Kiminin keyfe-keder kafa bulur hicraný;
Kiminin özleminden tutuþurken her yarný;
Aldýðýn her nefesi yutar bütün ölüler…
Sanma bir anka kuþu doðacak küllerinden;
Vazgeçmiþin bir umut yoktur hayallerinden;
Cebinde sakladýðýn buz daðý ellerinden;
Naz etmeden gel diye tutar bütün ölüler…
Emaneti teslimi biz koyduk mezarýna;
Son duayý ederken göz koyduk mezarýna;
“Bekle Beni” diyerek söz koyduk mezarýna;
Burnumuzda “Gel” diye tüter bütün ölüler…
“Matemin siyahlarý geçit vermez eyvaha;
Bir gülün gölgesinde yatar bütün ölüler…”
Ali ALTINLI – 07.11.2018
Saat: 23:45
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.