Günah

Benim mavi kanatlarým olmadý hiç
Sardunya kokulu sabahlarýmda.

Aslýna bakarsan,
Ucunu kaçýrdým bazý kelimelerin.
Ve bazý cümleleri dizmeyi bilmedim.
Hep eksilen yanlarýmý saydým
Çoðalan taraflarým olduðunda..

Hep böylemi sürecek bu aðrý,
Bu yalan,
Bu aykýrý zaman..
Ýnce bir tül perdesinde
Açýlmayan bir kapýyý zorluyorum diðer bir hayatýn arkasýndan..

Kimin var söyle kimin var!

Bak senin en daðýnýk sabahlarýndan kalkýp,
Eski bir Ýstanbulu çaðýrýyorum ayaklarýna.
Yýrtýk bir örtüyü yakýyorum ince bir mum alevinden sonra.
Ve hiç olmayan..

Ýlle de denizleri var ediyorum,
Olmayan yaðmurlarý,
Ve bana hiç uðramayan aþk’ý çiziyorum duvarlarýna..
Yokluðun hiç bu kadar güzel olmamýþtý inan..

Susmayý öðrenip geliyorum sana.

Git diyorsun git !

Kimin kanatlarý beyaz ki ;

Ve kimin saçlarý mor ?

Daðýnýk bir rüzgarý alýp dokunuyorum ayak uçlarýna.

Duymuyorsun ..

Þimdi sen yaralý bir serçe ol

ve

düþ
düþ

koynuma..

Bu kýzýl gölge,
Bir gece, ve ay’ýn diðer ucundan,
Kendimin en uzaðýndan susuyorum sana
En olmadýk hatalarýmla.

Söyle, kimin günahý benim günahýmdan daha kýsa?

Hiç kimse kelebek deðil.
Benim de mavi kanatlarým olmadý hiç ...



Özge Özgen




Sosyal Medyada Paylaşın: