ONUN ADI ATATÜRK Birden bir kapý açýldý, Gönül kapýsý mý desem Güneþ kapýþýmý Yoksa her ikisi mi Bir ýþýk saçýldý gözlerinden Kýmýldattý ölmek üzere olan milleti! Kopuzlar yeniden çalmaya baþladý, Kýr atlar þahlandý, Nal sesleriyle daðlar yankýlandý!
Güneþle karýþýk, Göðü andýran gözleriyle, Karadeniz’in azgýn sularýna baktý, Hayalinde tutup öptüðü, Vatanýn kaderini, Yüreðinde duyuyor, Gözüyle görüyor, Yapacaklarýný, Hatta düþünüp de dilinde söyleyemediklerini, Her þeyi hesap ediyordu. Bütün çýplaklýðý ile Sahiciydi, En çokta samimiydi, Kararlý ve kesindi, Bakýþlarý dalgalara baktýkça, Daha da keskinleþti. O hiç yenilmedi. Tarih öyle koymuþtu adýný, Çünkü onun adý mutlak zaferdi.
On kasým bir günün adýdýr, Yeni bir doðuþun adýdýr. Çünkü tarih biliyordu, Tanrý biliyordu, Kahramanlarýn ölmediðini!... Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.