karanlýklar ölüm kusarken, bir hüzün bulutu, kandan gözyaþý yaðdýrýrdý ceset dolu kaldýrým’da yürüyen ruhumun üstüne.
savaþ kalýntýlarýyla dolu, talan edilmiþ bir þehir gibi yüreðim. sessizliði tarumar eden çýðlýklar, bir müze canlandýrýr gözlerimde içinde geçmiþin kahredici resimleri.
bedenim bir matem deryasýna uzanýr her gece ve hüznüm tüm heybeti’yle þahlanýr gökyüzüne.
büyük bir mücadele içindeyim uçurumlar uzak deðil bana ufak bir rüzgarýn etkisine uðrasam geride býrakacaðým tek bir parçam bile kalmayacak.
H.H
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.H Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.