Sabahtan içimi ýsýtan þu güneþ, sen.
Güneþte yeþeren þu yüce aðaç, sen.
Neþeli bir çocuðun sevinci,
Yavrularýný besleyen o sincap
Sen..
Sokakta berduþ, þarap parasý arayan garip ben.
Yýkýk viran, bacasý olmayan o eski ev ben
Fýrtýna öncesi denizdeki sessizlik
Kulaklarý yakan kuzey rüzgarý
Ben..
Keþke sen de benim kadar sevebilsen!
V. Mutan 05.11.18/sakarya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.