GÜLÜMSEMEK Gülümsemek doðaya Ve güzel insanlara Paha biçilmez varlýk olan o hayata O hayat ki Bir kez verilir insana Mücadeleyi kazanmak istiyorsan Özgürlüðe gülümseyerek baþla Zamaný bekleme
Düþün ki çöle bir damla düþer Toprak gülümser Karýnca aðzýný açýnca Tohumu o damlaya düþürür Akþamdan sabaha Tohum özgür kaldýðý için Sevincinden çatlar Sabah güneþinin gülümsemesiyle Bir filiz belirir Filiz yavaþ yavaþ büyür Yýllar sonra bir aðaç olur Aðacýn dalýna kuþlar konar Kuþlar aðaçtan topladýklarý tohumlarý Topraða düþürür Bulutlar küser yaðmur yaðar Güneþ tekrar gülümser Tohumlar çatlar Filizler yavaþ yavaþ yükselir Derken aðaçlar büyür orman olur Bir mýzýkacý gelir ormanýn kýyýsýna Mutluluk þarkýlarý söylemeye baþlar “Kuþlar, aðaçlar, çiçekler kavuþunca özgürlüðe Ýnsanlýkta yaklaþýr mükemmelliðe Gülümse gülümse Haydi sende gülümse!” Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.