İNCİNSEN DE İNCİTME (*)
AYDINK
İNCİNSEN DE İNCİTME (*)
O kadar düþtün ki gönülden, gözden
Resmini ezbere çizemiyorum
Haline uyana fazladan, azdan
Ýyi, kötü bir þey yazamýyorum
Halis yaratýlmýþ insan mayasý
Ýyisine kýsmet þeref, hayasý
Vasat olan ile yapsam kýyasý
Özündeki sýrrý çözemiyorum
Gýyabýmda her gün atýp tutsan da
Cahilane, garez, kinler gütsen de
Sebepsizce bin kötülük etsen de
Ýnsan deyip sana kýzamýyorum
Senin yanýn sýra koþmak zor bana
Senden uzaklarda durmak kâr bana
Senin ayarýna düþmek ar bana
Çünkü cýlkýtlarda yüzemiyorum
Laf söylersin bin bir çeþitli telden
Býktým sana misal ebleh ve kelden
Fýtratým böyledir gelmiyor elden
Senin gibi ipten azamýyorum
Hiç gelmedi senin gibi oba*ma
Kýzsam da ahvalin deðmez çabama
Hoþgörü nimettir diyen babama
Verdiðim sözümü bozamýyorum
Ýncinsen de üzme demiþ evveli(*)
Ýnsanlýk timsali ak saçlý veli (*)
Aklý ziyan edip olsam da deli
Bilerek kimseyi üzemiyorum
(*) Ýncinsen de incitme
..............Hacý BEKTAÞ-Ý VELÝ
16.10.2018
DOST KATKISI.............Teþekkürler
Zamandýr eksilip geçen süreden
Doðruyu görüyor elbet yaradan
Unutup her þeyi þöyle derinden
Gönlü sarhoþ edip sýzamýyorum..................Gülseren Morkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.