Usulca yürürken bu þiirde , Aradýðý sendin buðulu harflerin , Öyle yoktun ki ; Gökyüzü daha yakýndý parmaklarýma. Burada her bülbülün sesi , Yavuklusunun kulaðýnda .
Zaten geç çiçek verir gönül bahçesi , Sabrýn doruklarýna ekiyorum seni , Bekliyorum sessizce ay doðuþlarýný , Kapatýyorum sen açana dek gözlerimi , Ve yok sayýyorum ; Ben solarken boy veren filizleri . Zaten bilmem kaç gece kalmadý mý sevincime ? Razýyým ; Razýyým nefesimi sen diyerek yitirmeye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zuhal Cansız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.