Kibritçi kýz!!
Sonbahar kuru yalnýzlýk gidenlerden geriye kalan!
Ev bark, sokak boþ!
Kuþlarda terketti bizi geceler ayaz
Ýki yakamýz bir araya gelmez artýk
Kýþ kýyamet önümüz
Arkamýz sobe!!
Yaþamak diken üstünde yurdumun
Kýþlada sefer ilâný, daðlarda donuyor asker,
"Kim bu cennet vatanýn uðruna olmaz ki feda!"
Döküldük!! Yayan yapýldak!
Kýrk kralla barýþýk!! Ýblis!
Ha-bi-re atýný sürüyor kendi çukuruna;
Kisvesi din, iman! Yolu yolsuzluk!!
Sevda dedikleri bu nasýl sevda!
Ýçinde kin, nefret, aldatma!
Ufacýk bir umut olsa yanmazdým.
Yýrtardým þafaklarý,
Ay gibi yalnýz gece,
Aydýnlatan geceyi o sessiz dua.
Sen gel kapýmýzýn önüne
Her kapýnýn önüne bir tanrý;
Ýþimiz, gücümüz Allâh’a kaldý.
Kaldýr kollarý, çek bir harmandalý!
Atamdan!! Heytt!!
Ýzmir’in kavaklarý, yakarýz konaklarý.
Nereden nereye gidiyoruz!
Yolculuk nereye?
Her kapý angara, her kapý sapa!
Garip bide sabah olsun artýk!
Kibrit kalmadý. Yaka yaka!!
Nurten Ak Aygen
03/11/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.