Gelir geçici vergsi:
Son yapraklarda dökülüyor akýn akýn
Bahçelere, baðlara, parklara,yollara
Sere serpe uzanmýþlar rüzgar önünde
Çorap söküðü gibi gelir artýk
Karakýþ, kar, boran! bir hayli soðudu havalar
Yaz bitti bitti kandilli geceler.
Neden içimizdeki büyüyen bu titrek gülüþ!
Ezici çoðunluk!
Meydan okuyor, Kasým’a renk renk krizemtenler
Sokaklar sessiz bir çýðlýk artýk!
Havada kar kýþ kokusu:
Ýçgüdüsel bir yalnýzlýk tavan!
Alnýn ortasýna çakýlan çivi kara yazgý þýmarýk!
Yaþamak tiryakilik!
Ölum sarý:
Menekþe gözlü düþler sýðýnak!
Kýraç her durum, her duygu biraz fantastik!
Bir çoðu trajik!
Bir kuþ ölüsü kadar deðreri yok!
Ýnsanoðlunun ülkemde!
Can pazarý, harman yeri, mahþer günü:
Derin yaralar kuyular gibi sel.
Her gün biraz daha burnumuzdan geliyor
Anamýzdan emdiðimiz süt!
Boþver serde gel-geç yaþam denen köprüden
Altý- üstü kaç metrelik astar.
Gölünce yiyip- içip gezip tozamasan, giyemesende ipek mintan!
Ýki eþilik arasnda adalet!
Doðarken çýplak, sonumuz toprak!!
Nedir ki; söyleyin! Köle, tüccar, halk!
Kral çýplak aç!
Ve halkýn açlýðý: insanca yaþamak!!
Ve... Kim anlar bizi bizden baþka, baþka sözüm yok!
Aðýr, sýkýcý, melodram, biraz yaþamýn kendisi:
Anlaþýlan bu akþam havamda deðilim.
Adam sende!
Okumadan geç!
Nurten Ak Aygen
14/11/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.