Zamanın Vurgunu
Bir hüzün þarkýsý çalýnýyor uzaklardan,
Deliyor gönlümü taa ufuktan.
Belli et deli gönlüm yerini,
Ruhunun sesi geliyor aðyardan.
Omuzlarýmdadýr yükü hayatýn,
Sevgisi olsaydý keþke yaþananlarýn.
Biliniyor , deðeri kayýp saatlerin,
Vurgununu ben de yedim zamanýn.
Parçalanýyor karným aðrýdan,
Sitem ediyorum her yoldan,
Ne çare ki! Duyulmuyor karanlýktan,
Vuruyor kahpe diller sözlerime hayasýzlýktan.
Koþma vakti midir rýhtýmlara?
Aðýzlara kadar dolu yolcular umut yolunda,
Sarnýç sarnýç birikmiþ sular zehrini kusuyor,
Ölen kim öldüren kim yaþayan kim bilemedim.
Kulaklarýmý týrmalýyor çýn çýn öten sesler,
Zaman acý sýkýntýsýný yaþatýyor suretime,
Uyan hadi deli gönlüm son tango bu,
Alýnacaklar belli, verilecekler belli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.