Seni Kendim İçin Sevseydim Eğer

Seni kendim için sevseydim eðer
Kuruyan yaramý deþer miydim hiç
Hayýrsýz olduðnu bilseydim eðer
Þu karlý daðlarý aþar mýydým hiç

Gülüþün gökyüzü, cemalin ay’dý
Tanrý istemese, yaratmasaydý
Sev diye karþýma çýkartmasaydý
Bunca yýl ardýndan koþar mýydým hiç

Bir anda deðiþtim, dünyamý yýktým
Canýmý yok saydým, kendimden çýktým
Günde kýrk bir kere resmine baktým
Hayalinle kalýp yaþar mýydým hiç

Cesaretin var mý, aþk’ý sormaya
Çýkýp da karþýma dimdik durmaya
Ömür mü býraktýn baþa sarmaya
Dost doðru yolumdan þaþar mýydým hiç

Þu zalim öfkeyi dilime koyup
Ne günahý bildim, ne dedim ayýp
Bin türlü belayý yüzüne sayýp
Kabýmdan dýþarý taþar mýydým hiç

Kahve gözlerinden kopabilseydim
Ýçerimden söküp atabilseydim
Elimden gelseydi yapabilseydim
Böyle bir oyuna düþer miydim hiç

Mevla’nýn izinden zerre aradým
Goncayý býrakýp gülde aradým
Yaþayan ölüye çýktý bak adým
Kendi mezarýmý eþer miydim hiç... Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: