Son haykırış

Hasretim ben sana hasret...
Bunu çok iyi biliyorsun...
Ve býrakýyorsun beni...
Öyle mi?
Acýmadan...
Düþünmeden...
Arkana bile bakmadan...
Yaban ellere terk ediyorsun...
Senin için çarpan bu yüreðimi,
Cehennem ateþine döndürüp,
Dünyamý yerle bir ediyorsun...
Öyle mi?

----

Yakýyorsun bu bedenimi...
Yakýyorsun gün geçtikçe...
Ýçimde kor ateþler ile parçalýyorsun,
Sana dair ne varsa herþeyi...
Ruhum daralýyor...
Nefesim tükeniyor...
Ve tek dayanaðým olan SEN...
Býrakýyorsun beni bu bilinmez alemde
tek baþýna...
Aslýnda adýn gibi biliyorsun...
Benim bu dünyada seni sevdikçe
yýkýlmayacaðýmý...
Ama beni yaþarken ölüme terk ediyorsun,
ölüme...
Öyle mi?

----

Haykýrmak istiyorum...
Böyle sesim kýsýlýrcasýna baðýrmak
istiyorum...
Öyle bir haykýrýþ...
Öyle bir haykýrýþ saklýyorum ki
içimde...
Dünyayý ayaða kaldýracak cinsten
bir haykýrýþ bu...
Biliyorum beni ne kadar çok sevdiðini...
Biliyorum benim için neler hissettiðini
ve nelerden vazgeçebileceðini...
Ve biliyorum bensizliðin
seni de yok ettiðini...
Biliyorum...

----

Avazým çýktýðý kadar
baðýrmak istiyorum...
Bu son haykýrýþým olacak sana...
Ya duyar sesimi,
gelir yaþatýrsýn bu bedeni...
Ya da gider öldürürsün,
sonsuzluða uðurlarsýn,
senin hasretinle yanýp tutuþan
bu garibi...
Son haykýrýþým bu sevgili...
Son haykýrýþým...
Yoksa bu da sana yetmedi mi?
Yetmedi mi?

Yazan: Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: