Ağlar İçimde Şarkılar

Her tren vakti gerilirim raylarýn çarmýhýna ;
Çýngýraðýnda çýðlýk çýðlýk hüzün ,
Dumanýnda efkâr ,
Ve koca bir boþluk býrakýp hüsran bakýþlarýma,
Ruhumu, bedenimden alýr,
Mahzun güller ezilir ayaklarýnda.

Konuþur istasyonun taþlarý, duvarlarý
"Ocak ölümdür sana, þubat ölümdür,
Mart, nisan ... ölümdür...
Bu yer sana ölümdür, bu bekleyiþ zalým.
Çek git burdan siyahlý kadýn!"
Dinlemem, yarýmý orda býrakýp yarýn gelmek üzere yürürüm

Aðlar içimde þarkýlar.
Karanlýk bir deniz dalgasý gibi
Hatýrlamam, hangi mevsim, hangi gün?
Ayýldýkça üþürüm.

Caddeler, sokaklar,  insanlar sýyýrýr geçer beni,
Alýþtým  dostlarýn bir garip bakmasýna
Ve turnalardan bir haber düþmemesi posta kutuma,
Küser evime çekilirim.

Büzülürüm odamýn en kuytu köþesine.
Hatýralar hemen atýlýr üzerime
Ýlk bakýþý, ilk "seni seviyorum" deyiþi, ilk öpüþü,
Ona dair ne varsa dökülür kadehime...
Birde verdiði son sözü
Yalancý! Vallahi çok yalancý! Bütün günler ve  yollar
“Geleceðim” dediðini inkâr ediyorlar

Beklemek zor…
Karanlýðýn gölgesindeyim artýk
Görmüyorum ünlenen, yoðurtçuyu, simitçiyi
Kazýdýðým aðaçtan mý öðrenmiþler adýný . Oysa;
Kalbimde romanlar yazýlý

Okuyamam, anlatamam...
Afaki kelimeler düþer dilime, konuþamam
Katmerlenmiþ arzu ile duaya açýlýr ellerim
Mabetler yakarýþlarýmýn yasýný tutar.
Hergün bir parçam dilimlenir sunaðýnda...
Zaman yutan ejderha,
Ben çýrpýnan kelebeðim.

13.09.2018/ 04.21
Sosyal Medyada Paylaşın: