GÖNÜL DİLİNDEN HALİMİZ

Issýz dar sokaklarda adýmladým geceyi,
Dermansýz dizlerimle iz sürdüm görülmeden.
Cevapsýz sorularla çözerek bilmeceyi,
Hayatýn iniþinde yükseldim gömülmeden.

Acý feryat yükselir can evinde duyulur,
Biçareler semtinde hýçkýrýklar dinmeli.
Güç devþirir kodaman saf olanlar soyulur,
Zalim sultan inmeli adil kimse dönmeli.

Cemiyetin özünde kanayan yara varsa,
Ýki büklüm çökmeli sorumlu bütün baþlar.
Topraða düþen kana gözlerden yaþ damlarsa,
Safkan kýrat tepinir o anda oynar taþlar.

Muhasebe yapýlsa ömrün her gecesinde,
Mutmain bir gönülle uykuya dalsa canlar.
Dillerde þekillenen niyazýn hecesinde,
Son anýn müjdesi var nadan piþman o anlar.

Yýðýlmýþ kafatasý tepinen var üstünde,
Saldýrmaya vurgulu duyulan tamtam sesi.
Elinde meþalesi tebessüm yok büstünde,
Dokunsa yüzü yakar ateþ gibi busesi.

Arýlar výzýldayýp bal toplarken çiçekten,
Küçücük bir damlada güneþin aksi parlar.
Yol gösteren kýlavuz sapmaz ise gerçekten,
Kafilenin önünde yanan ateþi harlar.

Sezdim geçip gidenler habersiz gelenlerden,
Sihirli bir ekranda kendine eþ arýyor.
Faydasýz ilme talip çok çektik bilenlerden,
Ayrýk otu misali tüm dünyayý sarýyor.

Mehmet Demirel 01.11.2018
Sosyal Medyada Paylaşın: