Gün batýmýna doðru uçan kuþ Apansýz yitiverir ufukta Suya düþen taþ gibi… Sen düþersin aklýma Birdenbire… Bir düþ gibi Bir gülüþ, bir öpüþ gibi Ben çoðaltmaya çalýþtýkça Düþersin yarattýðýn uçurumlara Azaltýrsýn kendini bir baþka biçimde Nedensizce… Bir yaðmur ki içimde Bardaktan boþanýrcasýna Delice…
Zaman Gümüþ taraklarla tarar saçlarýmýzý Nasýrlý elleriyle siler gözyaþlarýmýzý Kalkýp gelsem ansýzýn, kapýn hala aralýk mý?
Sana gelirken Nasýl da dolaþýr birbirine ayaðým, elim Uçarým mutluluktan Çocuklaþýr sevinçlerim… Yanlýþ anlama sakýn Meraktan soruyorum sadece: “Yapýþýr mý yüreðin fay kýrýklarý Bir tatlý gülüþ ve ufacýk sýmsýcak bir sözle Ya da dokunuþun sihriyle…”
“Hala duruyor mu o sana çok yakýþan Lacivert – yeþil, küçük kareli gömleðin Üzerinde olsun, ben gelince…”
Naime ÖZEREN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞİ UYANDIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.