şiirdeki gibi..

"zulmet yine zulmet"
þiirdeki gibi
bir dündü...

gök çoktan susmuþtu
kuþlarýn yüreðinde
dalgalar çoktan
durulmuþ
martý teleklerinde..

toprak çoktan yarýlmýþtý
yavru yuvadan çoktan düþmüþ
siyah ya da beyaz
tek bir nokta
göz pýnarlarýnda...


"yokluklarý sev" diyordu
"kýtlýklarý sev"
"ateþleri sev"
nicesi yokluðuydu
nicesi kýtlýðý
nicesi ateþi
þiirdeki gibiydi her þey

her yapraðýn
bir öyküsü vardý
biraz çiçeðe
biraz da dalý anlatan


sorulsa
yazardý þair
çiçeðin yüreðindeki
böceðe dair..


"öldürürler" ile
" öldüm" arasý
bir demdi iþte
sabahýn yeli deðmiþti
çið düþen yapraða deðer gibi
sessizce...


"bilinmez bir kum tanesi"
kýyýsýz bir denizde

"çay mý istersin yoksa kahve mi"
bildiðin gibi
her þey þiir iþte
eksilmiþ bir kibrit çöpüyle yakýlýr
dünde anýmsanýp
yarýnda kanayan..


"zulmet yine zulmet"
þiirdeki gibi
bir dündü...



30/10/2018
tmolos
Sosyal Medyada Paylaşın: