Kýrdýklarým kýrgýnlýklarým üstüne Ciðeri dað dað olmuþ Bir hüsran býraktým peþim sýra Yanýma yaltaklanan bir Kasýrgayý tutup içime çektim hýrlayarak Zamanýn bir sözde tükenebileceðini bilemedim Bilemedim sonbahar akþamlarýnýn hep soðuk barýndýrdýðýný Ölmek zor deðil belki ölmek kolay Baþýna balyoz deyence anlar insan Yarým aklýn koca bir aðýzdan çýkmayacaðýný Aklýmýn koþturduklarýna yetiþemedi kalbim Bir ýsýrgan otu huzursuzluðu sabahýn kuyusuna düþünce... Ýçim acýdý hemde çok Ruhum çarpýnca zamana kusursuzca Anlatmam anlattýramaz Koþu yolu çapkýnlýðýnda bedenimin çalýndýðýný Ama sormak lazým yine de Ben olmanýn sencesinde Kusur yine de büyük Bir kaðýt parçasýna dahi Düþmez olunca gözlerimin koyuluðu Ruhumun aksettiði anlam söyle hangi aynaya düþsün Görünmez gelen sabah çatlaklarýna Aðlasam dolmaz gözyaþlarým Bari kabaca yerlerimi tutsun Soðan doðranmýþ hayatýmla akýttýklarým... Kindar bir ecel mi peþimizde Býkmaz usanmaz bir huzur yamyamýmý Kaçtýkça yakalandýðýmýz bu hastalýðýn yüzüne Tükürmez mi hiçbir tabip sizce Ya yürek törpüsü ya meþe palamudu Bir kafa karýþýklýðýndan mý dogmayýz Sözün bittiði yerden hepimiz Bir gökdelenin kucaðýndan 5.katýna Süzülüp süzülüp düþmekteyiz Peki sonrasý Kalanlar düþünsün...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhacir33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.