ÇERALIK UYANDI SENÝ ANDIM Lokmayý bir nefese deðiþmedim. Sorma bana ben daha yetiþmedim. Ham meyvayý dalda güneþte beklettim. Güneþi güneþe ekledim güneþlerde seni sordum.
Sevgi dalýnda yetiþen nice meyvalarým. Aðacý ziyaret edip renga renk bez baðlarým. Karþý kayanýn üstünde dökülüp senin için çaðlarým Irmaklarla nehirlerle aktým daryaya ulaþýp seni sordum.
Bu sevdamý gözenin içinde yudum. Serçeþmenin yaný baþýnda yattým uyudum. Uyandýðýmda evrende parlayan yýldýzlarý buldum. Semayý dolandým her galakside birer birer seni sordum.
Orda duygularýmla ýþýk selinde aktým. Hakkýn deryasýnda cavidan evine býraktým. Seyid Oðlu der devri alemde kaç kandil yaktým. Hakk meydanýnda dara durdum çeralýk uyandý seni andým.
27 Ekim 2018 Berlin Ali Koçak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyidoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.