Aç bana kollarýný,
Bütün sýrlarý gizleyen toprak,
Em damarlarýmda kanýmý,
Çiçeklerin susuz kalmasýn.
Öyle bir baðrýna bas ki,
Beni senden kimse almasýn.
Baðrýn yanýk kalmasýn,
Göz pýnarlarýmdan su al.
Ocaðýn sönük kalmasýn,
Kalbimden bir kývýlcým al.
Ey!.. kara toprak,
Ebediliðe giden yol senden geçer.
Sana uðramadan Hak’ka varýlmaz.
Sen ne saðlam bir sýrdaþsýn ki,
Yýllardýr hiçbir sýrrýna erilmez.
Beni de bir sýr olarak sakla.
Hiç kimseler görmesin.
Öyle sýkýca baðrýna bas ki,
Sevenlerim beni senden almasýn.
Aç bana kollarýný, sýkýca kavra.
Beni senden koparmasýn beþeriyet.
Yün yataktan bile sýcaksýn.
Çünkü sendedir ebediyet.
Sabri Koca