NE BÜYÜK SEVDAYDIN SEN

Ne büyük sevdaydýn sen,
Kendimden bile sakladýðým,
Kimseyle paylaþmadýðým hallerimdin sen.
Aynalar da konuþtuðum an,
Kuytu köþelerde yaþadýðým mekandýn sen.

Aþk’a ömrü yetmedi günlerimin,
Ya da aþk öyle yaþanmalýydý sevgili,
Günler ötesi günlerini yaþarken,
Duygularým hep eski hep taze sevgili.

Sen bir rüya idin gecelerimin uykularýnda,
Ben rüyalarýna tutsak bir yolcuydum,
Ne güzel rüyaydýn sen sevgili,
Kabusu olmayan anlardýn sen.

Kirlenmemiþ kristal gibi ýþýl ýþýldýn,
Uyanmasaydým dediðim keþkelerimdin sen.
Dünün verdikleri ile uyusaydým.
Hep sen olsaydýn yanýmda ne güzel olurdu sevgili.

Ne diyebilirim ki geçen günlere,
Ýþlendim durdum yarýldým vuruldum.
Gidenler gitti, gitsin sevgili,
Vakitlerimde hep sen kalsaydýn sevgili
Sosyal Medyada Paylaşın: