Gezdiðimiz yollarda , Kokunu duyacaktým güya . Hiç geçmemiþsin bu sokaktan , Hislerim çýkmaz sokakta gelde çýkart çýkartabiliyorsan ...
Herhangi bir kadýn , Seni anýmsatacak sandým güya . Gülüþün farklý öpüþün tatlý kokun manolya , Hadi þimdi hisset hissedebiliyorsan ...
Adýný duyduðumda , Yutkunmayý öðrenecektim güya . Boðazýmda düðümlenir içtiðim su bile , Bir kerede olsa yutkun yutkunabiliyorsan ...
Kâðýt kalem ile þiir olmaz , Yazmak için sen gerekmiþsin güya . Hislerim durgun gönlüm ise yorgun , Yüreðimde sen duy duyabiliyorsan ...
Yaprak gibi savrulurken oradan oraya , Gizlice rüzgârýna katýlacaktým güya . Baþladý yaðmur . Dindi fýrtýna . Islandý bedenim . Toprak kokusuyla doldu genizlerim . Her nefesimde sen , Son nefesim ol olabiliyorsan ...
Mutlu AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutluyla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.