De
Son...
Yoruldum artýk hayatýn nazýný çekmekten,
Her günümü mutsuz geçirmekten.
Aðlamak istiyorum ama ona bile izin yok
Kýyýdan halatý kopmuþ bir kayýk gibi
Sürgüne gönderiyorlar beni
Neden ben neden anlamýyorum?
Bazen çekip gitmek istiyorum buralardan
Uzaða en uzaða ufka açýlmak istiyorum
Sonsuzluða...
Bir hikaye gibi sayfalar çevrildikçe
Merak ediyorum arkasýndan ne gelicek
Her sabah uyandýðýmda
Bu günüm iyi geçecek diye kendimi teselli ediyorum
Moral veriyorum kendime,
Deniz kenarýna atýyorum kendimi
Ooohhh diyorum derin bir ohhh
Yaþamak bu martýya simit atmak
Kýsada olsa nefes almak iyi geldi bana
Hani neredesiniz dost dediðim insanlar
Bir can son çýrpýnýþlarýný yapýyor
Bir umut uzanacak el bekliyor
Her zamanki gibi yine yoksunuz
Son buldu bir hayat
Hayatýn acýmasýz pençesinden kurtulamadý
Son buldu hayaller ve gerçekler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.