...
özleye bilmek adýna;
durgun ve yorgun,
ve yalnýzlýkda ki tek yalaným,
her adým , bir dönüþ býrakýyor,
kayboluþun ardýnda,
kum saatinden sýzan seraplar serildiçe,
ateþin siyah sisli gölgelerine...
latmos daðýnýn bakiresi dolunay,
eteðinin yamacýndan süzdü raksýný,
selene’ nin saçýna savruldu yakamoz,
þafak tanrýçasý araladý gecenin perdesini,
güneþ, baðrýnda kaval týnýsý;
yüzünü soldurup, duru gök yüzüne yansýdý..
çam tepesinden süzülen rüzgar;
yüreðine fýsýldadýðým ses,
ismine tuttuðum nefesdir..
gözlerimin kozasýnda;
makuþ bakýþlarýn kelebek,
kýsa ömürde aguþ her þiir..
neden aþk, ;
bir insanýn cenazesini kaldýrýr mutlaka?..
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.