İSTANBULUM

ÝSTANBULUM

Ýstanbul eyledin beni, istanbulum
Her yaným hasret þimdi
Ýki yakasý bir araya gelmez oldum
Bir bilsen ben ne daðýldým, savruldum
Harabe oldu her yaným, yýkýldým
Bir baþý boþ sokaða döndüm
Issýz kimsesiz bir yol oldum
Yarým kalmýþ, yarýda kalmýþým
Bir bilinmezin içinindeyim artýk
Isýtmýyor beni güneþ, üþüyorum
Yaz ortasýnda buz kesmiþim
Uçan yapraða bile kýrýlýyorum
Ýstanbul eyledin beni, istanbulum
Fatihimi bekliyorum, ölüyorum
Terk edilmiþ, atýlmýþ gibiyim
Bilinmez bir denizdeyim, boðuluyorum
Gönlümün surlarý yýkýlmýþ, düþmüþüm
Eþkiyalar sarmýþ içimi, günahtayým
Çalýyorlar ümitlerimi, eriyorum
Ýstanbul eyledin beni, istanbulum
Kaybolmuþum ben, firardayým
kendimi arýyorum, bulamýyorum
Ýstanbulum ben, bir sen eksiðim...

Hüseyin TORUN

Sosyal Medyada Paylaşın: